Βρέθηκα σήμερα στη Μεγαλόπολη για το παζάρι. Στην είσοδο της πόλης, δεξιά και αριστερά του δρόμου, δούλευε συνεργείο εργατών που έκοβαν τα χορτάρια, ενώ έχει ξεκινήσει και το έργο να φτιαχτούν τα πεζοδρόμια προς το αρχαίο Θέατρο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σκουπίδια έφερε στην επιφάνεια η κοπή των χόρτων. Σε εντυπωσιάζει τόσο η ποσότητά τους όσο και η ποικιλία τους. "Είναι δυνατόν τόση βρομιά;" αναρωτιέσαι. Τη βλέπεις όμως και θλίβεσαι, γιατί τούτης της χώρας ο Πολιτισμός, η Παιδεία, η Αγωγή, βρίσκεται μόνο στων προγόνων μας τα λαμπρά έργα. Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν να διανύσουν μεγάλη διαδρομή μέχρι να μάθουν τι σημαίνει ΣΕΒΟΜΑΙ το περιβάλλον, τους συνανθρώπους μου, τη ζωή..
Να επιστήσουμε επίσης την προσοχή όλων για τις πυρκαγιές. Από τα σπασμένα γυαλιά, το αποτσίγαρο που δεν έχει σβήσει καλά, μια φωτιά για να ψήσουμε κάτι στο ύπαιθρο, εύκολα μπορεί να καεί όχι μόνο το δάσος αλλά να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές και να καταστραφούν περιουσίες και άγρια ζώα (από την πανίδα του κάθε τόπου). Δεν έχουμε - ως χώρα και ως λαός - την "πολυτέλεια" τέτοιων συμβάντων και απωλειών...
* [Η φωτογραφία είναι από παλαιότερη ανάρτηση του έγκριτου ιστολογίου Arcadia Portal.]
Η παιδεία μας, το είπες. Δεν μας έμαθαν να σε σεβόμαστε αυτά μας χάρισε η φύσης. Τα σχολεία μας δεν κατάφεραν να περάσουν το μήνυμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή